سیاست جنایی ناظر به تحصیل مال از طریق نامشروع در حقوق ایران و کنوانسیون مبارزه به فساد

چکیده تحصیل مال از طریق نامشروع اصطلاحی است که به موجب ماده 2 قانون تشدید مجازات مرتکبین ارتشاء اختلاس و کلاهبرداری مصوب1367 مجمع تشخیص مصلحت نظام وارد ادبیات حقوق کیفری ایران شده است. با امعان نظر به اصول حاکم بر حقوق کیفری، تحصیل مال از طریق نامشروع با تحصیل مال نامشروع متفاوت است. به نظر می رسد قانون گذار مفهوم خاصی از تحصیل مال از طریق نامشروع را مد نظر قرار داده و بر مبنای همین مفهوم است که سیاست کیفری سخت گیرانه ای نسبت به این نوع تحصیل، اتخاذ نموده است. باز بر مبنای همین مفهوم می توان گفت بعضی از موارد حقوق خصوصی که اشاره ای به جرم بودن آنها در هیچ یک از متون قانونی نشده، نمی توانند داخل در محدوده ی جرم تحصیل مال از طریق نامشروع قرار گیرند. البته در مواردی مشاهده می شود که دادگاهها در موضوع مورد بحث بر خلاف این مفهوم حرکت کرده و بعضاً پای موضوعات حقوق خصوصی به محدوده حقوق کیفری کشیده می شود. تحصیل مال از طریق نامشروع متفاوت از «دارا شدن من غیر حق»است که اصطلاح اخیر در یکی از مواد کنوانسیون مبارزه با فساد(مریدا) آمده است هر یک از دو اصطلاح « تحصیل مال از طریق نامشروع» و « دارا شدن من غیر حق» رسالت های جداگانه را دنبال می کنند.